Азаттық тілшілері осы аптада да қоғамдағы маңызды оқиғаларды елеусіз қалдырмай, мақала мен видеорепортаждар әзірледі, тамыры терең жайылған әлеуметтік мәселелерді қозғады. Демалыс күні сайтымыздағы аптаның үздік жеті хикаясын назарларыңызға тағы бір мәрте ұсынамыз.

"Абақтыдан тірі қайтармады". Дулат Ағаділдің жұмбақ қазасына жыл толды, қоғамда билік сөзіне күмән қалды

25 ақпанда азаматтық белсенді Дулат Ағаділдің Нұр-Сұлтан абақтысында жұмбақ жағдайда көз жұмғанына бір жыл толды. Ол "жүрек талмасынан" қайтыс болды деген биліктің байламына сенбей, қазаның жай-жапсарын ашық, әділ тексеруді талап еткен туыстарының арызы қанағаттандырылмады. Құқық қорғаушылар мен белсенділер Ағаділді "саяси қастандық құрбаны" деп атады. Дулат Ағаділ туралы мақаламызды мына жерден таба аласыз.

Азаттық радиосы Өзбекстан президенті Мирзияевтің құпия курорты барын анықтады

Азаттықтың Өзбек қызметі Өзбекстан президенті Шавкат Мирзиявке тиесілі деген құпия курортты әшкерелейтін зерттеуін жариялады. Құрылысы 2017 жылы басталып, 2018 жылдың соңында аяқталған курорт Ташкенттің оңтүстік-шығысынан шамамен 100 шақырым жерде, Шоввозсой өзенінің маңындағы таулы жерде орналасқан. Билік өкілдері бұл құрылыс жайлы ауыз ашпаған, қанша қаржы бөлінгенін де айтпаған. Бірақ әртүрлі дереккөздер бұл курортты жүздеген миллион доллар деп бағалайды. Мақалаға өтіңіз.

"Салафанмен саз кешіп". Алғабас халқын батпақ басқан жол қажытты

Алматының шетіндегі Алғабас ауылының тұрғындары 21 ақпанда ауыл орталығындағы стадионға жиналып, 2014 жылы Алматы қаласына қосылған ауылдағы әлеуметтік проблемалардың шешілмей келе жатқанына наразылық білдірді. Ауыл белсенділері ұйымдастырған жиынға 200-ге жуық адам қатысты. Алдын ала хабар алған Алматы қаласы Алатау ауданы әкімінің орынбасары Бектас Сәбитов бастаған бір топ билік өкілі де келді.

Азаттық тілшісіне Алғабастағы стадионға жету оңай болған жоқ. Ауыл ішіндегі ойдым-ойдым жолмен батпақ кешіп стадионға жеткенде, жергілікті тұрғындардың әкімдік өкілдеріне сиқы кеткен жол жағдайын баяндап, жылдар бойы шешілмейтін проблеманы ашына айтып тұрған жиынның үстінен түстік. Азаттық репортажын мына жерден таба аласыз.

Ақын-жазушылар Тоқаевтан Атабекті босатуды сұрайды. Ал диссидент "екі қолын көтере алмайды"

Қазақстанның бірқатар ақын-жазушысы президент Қасым-Жомарт Тоқаевқа диссидент, ақын Арон Атабекті босату сұрап, ашық хат жазды. Ол Алматыдағы Шаңырақ оқиғасынан соң сотталып, 15 жылдай уақыт түрмеде отыр. Құқық қорғаушы Аронның екі қолы көтерілмей қалғанын айтады.

Кентауда тұрғын көбейгенмен, жұмыс тапшы

Кентау қаласы облыс орталығы Түркістан қаласынан 26 шақырым, Шымкенттен 190 шақырым қашықта орналасқан. Түркістаннан Кентауға тегіс асфальт жолмен жарты сағат шамасында жетесіз. Жол бойында кездесетін үлкен билбордтардан Қазақстанның экс-президенті Нұрсұлтан Назарбаевтың суреті мен әр жылдары айтқан сөзі жиі көзге түседі.

Кентаудың орталығындағы көшелер таза, жарық әрі жолы да тегіс. Ондағы көпқабатты тұрғын үйлердің сырты сырланған.

Кентау – Қазақстандағы 27 моноқаланың бірі. Облыс орталығы Түркістанға ауысқаннан кейін Кентау қаласының аумағы да үлкейді. 210 мың адамы бар моноқалада жұмыссыздық көкейкесті мәселе болып тұр дейді тұрғындар. Әкімдік мәліметінде ондаған мың адам "өзін-өзі еңбекпен қамтыған" деп көрсетеді.

Қала туралы репортажымызбен мына жерден таныса аласыз.

Нұр-Сұлтанда краншылар жалақы өсіруді талап етеді

Нұр-Сұлтанда краншылар айлықты көбейтуді талап етіп, ереуілге шығып жүр. Олар жұмыстың аса қауіпті екенін айтады және айлық оған сай емес дейді. Айтуларынша, ереуілге қатысқандардың кейбірі жұмыстан шығып қалған.

Қазақстандағы корейлер. Жер аударылған халықтың ана тілінен ажырауы

29 жастағы Олег Ни Алматыда туып-өскен. Олегпен қаладағы кофеханалардың бірінде кездесіп, корейлер туралы сөйлестік. Ол ұлтына аса мән бермейтінін айтты.

Олег Ни шын аты-жөнін көрсетпеуді сұрады. Ол мұны "Артық сөйлеп қойсам, оным ата-анама ұнамауы мүмкін" деп түсіндірді.

– Құжат бойынша – корей, азаматтығым бойынша – қазақстандық, сана бойынша орыспын. Үйде ата-әжемнің өзі бізге корей тілінде сөйлемеген, олар екеуара қалғанда да орысша сөйлеседі. Ата-анам Қызылордада өскен, кейін Алматыға көшіп келген. Олардың корейше сөйлегенін естіген емеспін. Бұл жерде тағы не айтуға болады? Әйелім – орыс. Ағам қазақ қызына үйленген. Осындай көпұлтты отбасымыз, – дейді Олег.

Олегтің сөзінше, үйде ешкім тіл мәселесін көтермеген, "корей болған соң ана тіліңде сөйлеуің керек" деп айтпаған.

– Мектепте, институтта, достарыммен орысша сөйлесіп жүріп, үйге келіп, корейше "шай құйыңызшы" десем, қызық көрінер еді. Бұл – біздің тіліміз емес, арғы ата-әжелеріміздің тілі. Бұл тіл солармен бірге кеткен, – дейді Олег.

Мақаланың толық нұсқасына өту үшін сілтемені басыңыз.